اینجـا...

حَوالــی ِ بُغــــــــــض های نشکستــه

دیـوار به دیـوار ِ چَشمــــــــانـی مُنتظــــــــر

چیــزی شبیــه ِ بـــاران

خیـــس کـرده سنـگ فــــــــرش های ِ سَجــاده ی دِلـــــــم را

اینجــا...

کنــار ِ دلتنگـــــی های ِ همیشگــی

چیــزی شبیـــه ِ مُــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــروارید

دانـه دانـه تسبیــــــح می گویـَد گونــه های بــــــــــــــــــی قـرارم را

خدایــا....

اینجــا دختـر جـــــــــــــاده ی ِ احســـاس

دل ش سخــت مُعجِــــزه می خواهـد

و تــ ــو انگـار مُعجِــــــــــزه هایت را گذاشتــه ای بـرای روزی که

دِل مــ ــن با هیــــــــــــــچ معجِــزه ای زنــده نَشَـــوَد

گفتــم خدایــا خستـــــه ام

گفتــی "لا تقنطــوا مـن رحمـة الله"

از رحمـت خــدا ناامیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــد نَشَـویــد

گفتــم انگـار مـرا فرامـــــوش كــرده ای

گفتــی "فاذ كرونـی اذكركـم"

مـرا یـــــــــاد كنیـد تا شمــا را یــــــــــــــــــــــــــاد كنــم

گفتــم تا كــی بایـد صبـــــــر كرد ؟!

گفتــی "وما یدریـك لعـل الســاعة تكــون قریبــآ"

تـــو چـه می دانـــی شایـد موعـــــــــــــــــــدش نزدیـــك باشــد

گفتــم تـ ــو خــدایـی وصبــور! مـ ـن بنــده ات هستــم و ظـرف صبـــــــــرم كوچــك اسـت

گفتــی "عسـی ان تحبــوا شیئـآ وهـو شرّ لكــم"

شایــد چیـزی كه تـ ــو دوســت داری به صلاحــــــــــــت نباشــد

گفتــم دلــــم گرفتـــ ـــه

گفتــی "بفضـل الله و برحمتـه فبذلـك فلیفرحــوا"

مـردم به چه دل خـــوش كـرده انـد؟ بایــد به فضـــل ورحمـــت خـــدا شـاد باشنــد

گفتــم چقـــدر احســاس تنهــــایـی می كنـم

گفتــی "فانی قریـــــــب"

مــ ــن كه نزدیکــــــــم

گفتــم تـ ـو همیشـه نزدیكــی

مــ ــن دورم, كـــاش می شد به تــــو نزدیـــك شــَوَم

گفتــی "واذكر ربك فی نفسك تضرعــــــآ وخیفة و دون الجهـر من القول بالغدو و الاصال"

هر صبـح وعصر پروردگــارت را پیش خودت با تضرع و خوف و با صدای آهسته یـاد كن

گفتــم غیــــر از تــ ــــو كسـی را نــدارم

گفتـــی "نحـن اقــرب الیه مـن حبـــل الوریــــد"

از رَگــــــــــــ گــردن به انســان نزدیــك تـرم

خــدای مــــ ـــن....

آرامـــش ِ قلـب خستـــه ام...

می دانَــم نزدیکــــی ,می دانــم فراموشـــــــــــــــــم نکــرده ای

می دانــم آنچـه به صلاح اسـت را تــــــو خـود بهتــر می دانــی

اما مــــــ ـــــــن هـم...

سحـــرگاهـان و شبانــــگاهـان شُکـــــــرت کـردم ,ستایشـــت کـردم

تنهـــــایـی ها را زندگــــی کـردم

دلتنگــــــــــــــــ ــــــــــــــی ها را قــدم زدم

ناامیــــــــــــــدی ها را دور کـردم

صبـــــــــــــوری ها را به پـایــان رسانـدم

فاصلــ ــ ــه ها , دور بــــودن ها ,نبـــــــــودن ها

رفتـــن ها, مُصیبـــــت ها, غـــم ها ,از دســــــــــــ ـــــــــــت دادن ها را

لمـــ ــــس کـردم

امـا دیگــر بــــــــس اسـت

دیگـر تـوان ادامــــــــــه ی راه را

در ایـن جـــــاده با تنهــایـی و احســــــــــــــاس دلتنگـــی نــدارم

خدایــا...

دِل مــ ــن سخــت مُعجــــــزه می خواهــد

مُعجـــــزه ای نـه از جِنـــس عصـــای مــــــوسی

نـه از تبـــار ِ یَــــــد بِیضـــای ِ عیســـــی

و نه گلستــــان آتـش ِ ابراهیــــــم را

دل مـــ ــن...

معجـــزه ای می خواهــد از جنــس ِعشـــــق

که بیـــــایَـد و در آغــــــــــــــــــــوش کِشــَد اُِلتـِهـــــاب ایـن زَنانگــــــی های نـا آرامم را